Bhagavad Gita

तस्मान्नार्हा वयं हन्तुं धार्तराष्ट्रान् सबान्धवान् ।

स्वजनं हि कथं हत्वा सुखिनः स्याम माधव ।।1.37।।

अर्जुनः वदति - हे माधव, तस्मान् वयं सबान्धवान् धार्तराष्ट्रान् हन्तुं न अर्हाः स्वजनं हत्वा कथं सुखिनः स्याम।  ।।1.37।। 

ದುರ್ಯೋಧನನು ಹೇಳಿದನು - ಆಚಾರ್ಯರೇ, ನಿಮ್ಮ ಧೀಮಂತ ಶಿಷ್ಟನಾದ ಧೃಷ್ಟದ್ಯುಮ್ನನಿಂದ ರಚಿತವಾದ ಈ ವಿಶಾಲ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿರಿ. 

Duryodhana said - O Acharya, witness this vast army of the Pandavas, strategically aligned by your wise disciple Dhristadyumna. 

गीताविवृतिः

हरिः ओम् ।  तस्मात् सीदन्ति मम गात्राणि इत्यादिनोपपत्तिबलात् सबान्धवान् धार्तराष्ट्रान् हन्तुं वयं नार्हाः ।

आततायिनमातान्तं हन्यादेवाविचारयन् ।

नाततायिवधे दोषो हन्तुर्भवति कश्चन ।।

                                                                          (शा.प.15.15)

इत्युक्तेस्तेषां आततायित्वेन हन्तव्यतया प्राप्तत्वेपि तद्धननप्रसक्त्या बन्धूनामपि हननप्राप्तेर्न हन्तुं वयं योग्या इति भावः । बन्धुत्वेपि आततायिसम्बन्धित्वात् तेपि बन्धजना हन्तव्या एवेत्यत आह – स्वजनमिति – स्याम भवेम तद्दर्शनस्पर्शनसम्भाषणादेरभावप्राप्तेरिति भावः ।।37।।

Notes