Bhagavad Gita

ततश्च शङ्खाश्च भेर्यश्च पणवानकगोमुखाः ।

सहसैवाभ्यहन्यन्त स शब्दस्तुमुलोभवत्।।1.13।।

सञ्जयः वदति - हे राजन् , ततश्च शङ्खाः भेर्यः पणवानकगोमुखाः च सहसा एव अभ्यहन्यन्त । स शब्दः तुमुलः अभवत् ।।१.१.३।। 

ಸಂಜಯ ಹೇಳಿದನು - ನಂತರ, ಶಂಖ, ಭೇರೀ, ಪಣವ, ಆನಕ, ಗೋಮುಖ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಮೊಳಗಿದವು. ಆ ಶಬ್ದವು ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪ್ತವಾಯಿತು. 

Sanjaya said - O king, after that, Conches, Drums, tabors and blow horns blared forth at once; and the sound filled all directions. 

गीताविवृतिः

हरिः ओम् । ततः तच्छङ्खध्वानानन्तरं पणवानकगोमुखाः वाद्यविशेषाः सहसैव युगपदेव । तुमुलः सर्वत्र परिपूर्णोभवत् ।।13।।

Notes